در صادکست 21 با سینا ایمانی یکی از مدرس های فتوشاپ و از اینفلوئنسرهای حوزه آموزش صحبت کردم. شاید بعد از شنیدن این اپیزود به وجد بیاید؛ چرا که سینا ایمانی بر خلاف ظاهر شوخ خودش، یک فرد بسیار عمیق هست و یک بازیگر تئاتر حرفه ای هم هست.

راه های گوش دادن به صادکست 21

به فراخور سلیقه خودتون میتونید به این اپیزود در یکی از پلتفرم های زیر گوش بدید

• سایت آپارات
• سایت یوتیوب
• سایت کست باکس
• اپلیکیشن اینستاگرام

سفری در دنیای رنگ‌ها، فتوشاپ و صدا با رضاصاد و سینا ایمانی در صادکست 21

در این مقاله، به تحلیل و بازخوانی گفتگوی صمیمانه و پرانرژی رضاصاد با سینا ایمانی در قسمت بیست و یکم از پادکست صادکست می‌پردازیم. این گفتگو، فراتر از یک مصاحبه ساده، سفری است به دنیای پر پیچ و خم هنر، تکنولوژی، و البته، نگاهی طنزآمیز به چالش‌ها و لذت‌های زندگی در عصر دیجیتال. رضاصاد، با سبک منحصر به فرد خود، دریچه‌ای به تفکرات و تجربیات سینا ایمانی، مدرس و هنرمند فعال در شبکه‌های اجتماعی باز می‌کند و مخاطب را به اندیشیدن وادار می‌سازد.

آغاز یک گفتگوی دوستانه، معرفی سینا ایمانی

رضاصاد، با لحن پر انرژی همیشگی‌اش، مخاطبان را به قسمت جدید صادکست خوشامد می‌گوید و از حضور مهمان ویژه‌اش، سینا ایمانی، خبر می‌دهد. این مقدمه، نه تنها شروعی برای یک گفتگوی جذاب است، بلکه زمینه را فراهم می‌آورد تا با لحنی صمیمی و دوستانه به معرفی مهمان برنامه بپردازد. رضاصاد با اشاره به فعالیت‌های سینا ایمانی در شبکه‌های اجتماعی و کاردرست بودن او در آموزش، زمینه را برای یک گفتگوی پربار فراهم می‌کند.

سینا ایمانی با لحنی پر انرژی و شوخ‌طبع، به خوش‌آمدگویی رضاصاد پاسخ می‌دهد. او با یک سلام صمیمانه و پرشور، مخاطبان را مجذوب خود می‌کند و با تشکر از آنها به خاطر گذاشتن وقت برای شنیدن این پادکست، حس قدردانی خود را ابراز می‌کند. این مقدمه، نه تنها به مخاطب نشان از صمیمیت و فروتنی سینا ایمانی دارد، بلکه فضایی دوستانه و پر انرژی را برای ادامه گفتگو ایجاد می‌کند.

رضاصاد، با اشاره به اینکه این اولین محتوای چندرسانه‌ای سینا ایمانی است که بدون عبارت “سیلام رفقا” آغاز شده است، طنزی ظریف به سبک منحصر به فرد سینا ایمانی می‌زند. سینا ایمانی نیز در پاسخ با شوخ طبعی می‌گوید که در ویدیوهای اولش این عبارت وجود نداشته و به مرور به آن اضافه شده است. این تبادل نظر، نه تنها لحظه‌ای خنده‌دار را برای مخاطب ایجاد می‌کند، بلکه نشان می‌دهد چگونه سبک‌ها و فرم‌های مختلف به مرور زمان شکل می‌گیرند.

سیلام رفقا، ریشه‌های یک شعار

یکی از بخش‌های جذاب این گفتگو، پرداختن به شعار معروف سینا ایمانی، “سیلام رفقا”، است. رضاصاد، با بیان کنجکاوی خود در مورد این شعار، از سینا می‌خواهد تا ریشه این عبارت را توضیح دهد.

سینا ایمانی با لحنی صمیمی و خاطره‌انگیز، توضیح می‌دهد که این عبارت ریشه در دوران کودکی او دارد. او تعریف می‌کند که در دوران کودکی، با پسرعمویش رابطه‌ی بسیار صمیمانه‌ای داشته و هر زمان که همدیگر را می‌دیدند، با انرژی و شور خاصی با کلمه‌ی “سیلام” به یکدیگر سلام می‌دادند. او اضافه می‌کند که این حس خوب، همراه با خاطرات خوش کودکی‌اش، باعث شده تا این عبارت را به عنوان شعار خود انتخاب کند. این روایت، نه تنها مخاطب را با بخشی از زندگی شخصی سینا ایمانی آشنا می‌کند، بلکه نشان می‌دهد چگونه خاطرات دوران کودکی می‌توانند الهام‌بخش مسیر زندگی ما باشند.

او با بیان این موضوع که در آن زمان اسمهای خاصی داشتند و او با نام سیمباد شناخته می شده است این خاطره را شیرین تر می کند. او همچنین به این نکته اشاره می‌کند که این عبارت برای او یادآور شور و انرژی آن دوران است و به همین دلیل آن را با همان شور و انرژی در ویدیوها و پادکست‌های خود تکرار می‌کند.

بازخورد مخاطبان، تعامل در فضای مجازی

رضاصاد با طرح این سوال از سینا ایمانی که بازخورد مخاطبان نسبت به این عبارت چگونه بوده است از او میخواهد که در مورد نظرات مخاطبانش بگوید. این بخش، فرصتی است تا به تاثیر تعامل با مخاطبان بر سبک و رویکرد هنرمند در فضای مجازی پی ببریم.

سینا ایمانی با لحنی صریح و صادقانه، می‌گوید که با وجود اینکه بسیاری از مخاطبان از این عبارت استقبال کرده‌اند و آن را نشانه انرژی و صمیمیت او می‌دانند، برخی نیز با آن مخالف هستند. او تعریف می‌کند که در ابتدای کارش در فضای مجازی، یکی از مخاطبانش با انتشار تصویری از پرتاب آپولو به هوا توسط ناسا، به او طعنه زده بود که حتی اگر آپولو هم به هوا بفرستی، باز هم عده‌ای مخالف تو خواهند بود. این تجربه، سینا ایمانی را به این نتیجه می‌رساند که همیشه باید در انتظار نظرات موافق و مخالف بود و نباید به نظرات منفی توجه زیادی کرد.

او می‌گوید برخی از مخاطبانش از عبارت “سیلام” او استقبال می‌کنند و با آن انرژی می‌گیرند، در حالی که عده‌ای دیگر این عبارت را لوس و بی‌مزه می‌دانند. او به این نکته اشاره می‌کند که مهم‌ترین موضوع برای او، ایجاد ارتباط با مخاطبان و انتقال حس خوب به آنهاست.

از مصائب یک عکاس تا دغدغه‌های یک مدرس

رضاصاد، با اشاره به این که آشنایی او با سینا از طریق پست‌های “مصائب یک عکاس” شکل گرفته است، از او می‌خواهد تا در مورد این پست‌ها و مشکلات مشابهی که در شغل خود تجربه کرده است توضیح دهد. این بخش، فرصتی است تا به چالش‌ها و دغدغه‌های هنرمندان و فعالان حوزه دیجیتال بپردازیم و مشکلات آنها را از زبان خودشان بشنویم.

سینا ایمانی، با لحنی صریح و همدلانه، توضیح می‌دهد که او با دیدن پست‌های “مصائب یک عکاس” رضا صاد متوجه شده که هنرمندان حوزه‌های مختلف، مشکلات مشترکی دارند. او می‌گوید که او نیز در حوزه طراحی و گرافیک با مشکلاتی مشابه دست و پنجه نرم می‌کند و این باعث شده تا با رضا صاد احساس همبستگی بیشتری داشته باشد. او به این نکته اشاره می‌کند که گاهی لازم است هنرمندان در مورد مشکلات خود صحبت کنند و با به اشتراک گذاشتن تجربیات خود، به همدیگر کمک کنند. این بخش، نه تنها به مخاطبان نشان می‌دهد که بسیاری از مشکلات در میان هنرمندان مشترک است، بلکه یادآور این نکته است که همبستگی و تعامل، می‌تواند راهگشای بسیاری از چالش‌ها باشد.

رضاصاد، با لحنی دوستانه، از سینا می‌خواهد تا با توجه به این که در حوزه‌های مختلف فعالیت می‌کند، توصیه‌هایی برای افرادی که به دنبال فعالیت در این زمینه‌ها هستند، ارائه کند. این بخش، فرصتی است تا با دیدگاهی جامع‌تر، به چالش‌ها و فرصت‌های موجود در حوزه‌های هنری و دیجیتال بپردازیم و از تجربیات یک فرد موفق در این زمینه بهره ببریم.

وقتی رفاقت رنگ می‌بازد، پادکستی برای تامل

در ادامه بحث، رضاصاد به موضوعی طنزآمیز اشاره کرده و به سینا می‌گوید که چرا در دایرکت به پیام‌ها پاسخ نمی‌دهد. این بخش، با لحنی طنزآمیز به این واقعیت اشاره می‌کند که بسیاری از افراد در فضای مجازی، به دلیل حجم زیاد پیام‌ها، قادر به پاسخگویی به همه‌ی پیام‌ها نیستند.

سینا ایمانی با لحنی صادقانه، توضیح می‌دهد که تلاش می‌کند تا جایی که می‌تواند به پیام‌ها پاسخ دهد، اما حجم بالای پیام‌ها باعث شده تا نتواند به همه آنها جواب دهد. او با اشاره به میانگین 30 تا 50 ریپلای در هر استوری خود، از مخاطبان می‌خواهد که حجم پیام‌هایی که به او ارسال می‌کنند را در نظر بگیرند. او با تاکید بر اینکه دایرکت را ابزاری مناسب برای سوالات ساده و رایج می داند، توصیه می کند که برای سوالات تخصصی تر و مهم تر از واتساپ استفاده شود.

این بخش از گفتگو، نه تنها به مخاطب نشان می‌دهد که چه چالش‌هایی در فضای مجازی وجود دارد، بلکه به ما یادآوری می‌کند که باید انتظارات خود از دیگران را متناسب با واقعیت تنظیم کنیم. سینا ایمانی با شوخی و خنده، از برخی مخاطبان که از ندیدن پاسخ در دایرکت ناراحت می شدند، یاد می کند و از این موضوع انتقاد می‌کند که برخی افراد انتظار دارند، بدون زحمت کشیدن، به پاسخ تمام سوالات خود برسند. او به این نکته اشاره می‌کند که گاهی باید خودمان تلاش کنیم و به دنبال پاسخ سوالاتمان باشیم.

رضاصاد نیز در این بخش، در حمایت از سینا صحبت میکند و از پاسخگو بودن او در واتساپ و تاکید می کند که پیگیری کارهای مهم در واتساپ سریع تر پیش میرود. این بخش، به مخاطب نشان می‌دهد که تعامل در فضای مجازی هم نیازمند رعایت برخی اصول و آداب است.

حقیقت در پسِ شوخی، چهره‌ی پنهان سینا ایمانی

در ادامه گفتگو، رضاصاد به این موضوع اشاره می‌کند که در حین گفتگو متوجه شده که سینا ایمانی بر خلاف شوخ طبعی ظاهری، بسیار فردی عمیق و متفکر است، از او می‌خواهد تا در مورد این جنبه از شخصیت خود توضیح دهد. این بخش، فرصتی است تا مخاطب به لایه‌های پنهان شخصیت مهمان برنامه راه یافته و با دیدگاه‌های عمیق او نسبت به زندگی آشنا شود.

سینا ایمانی با لحنی جدی و صمیمی، اعتراف می‌کند که با وجود شوخی‌ها و طنزهایی که در فضای مجازی به کار می‌برد، درون او با دغدغه‌ها و اندیشه‌های عمیقی همراه است. او با بیان جمله‌ای از یک شعر، به اهمیت لبخند زدن در عین آگاهی از دردها و مشکلات زندگی اشاره می‌کند.
او توضیح می‌دهد که زندگی پر از فراز و نشیب‌هاست و باید با وجود تلخی‌ها، به دنبال شادی و آرامش بود. او به اهمیت تاثیر گذاشتن بر دیگران اشاره می کند و هدف خود را از انتشار محتوا در این راستا می داند.

سینا ایمانی با اشاره به شرایط سخت زندگی در ایران و همچنین با اشاره به این موضوع که بسیاری از افراد از کمبودها و سختی‌های روزمره رنج می‌برند، هدف خود را تلاش برای بهتر شدن حال مخاطبانش عنوان می‌کند. او می‌گوید که گاهی فقط یک لبخند یا یک جمله‌ی انرژی‌بخش می‌تواند تاثیری بزرگ بر زندگی فرد داشته باشد. او تاکید می‌کند که ترجیح می‌دهد حال خوب خود را با دیگران به اشتراک بگذارد و از انتقال حس منفی و دلسردی پرهیز کند. این بخش از گفتگو، به مخاطب یادآوری می‌کند که هر فردی در زندگی خود با چالش‌ها و دغدغه‌هایی روبرو است و به همین دلیل باید به همدیگر کمک کنیم تا با امید و انگیزه به مسیر خود ادامه دهیم.

او همچنین می‌گوید که علیرغم تلاشش برای انتقال حس خوب، گاهی نیز در پست‌هایش از مشکلات و دغدغه‌های خود می‌گوید تا واقعیت زندگی را نیز به مخاطب نشان دهد. این بخش از گفتگو، نشان از صداقت و شفافیت سینا ایمانی دارد و او را به عنوان فردی باورپذیر و قابل اعتماد در ذهن مخاطب تثبیت می‌کند.

چرا رنگ آبی؟ سفری به اعماق سلیقه‌ی بصری سینا

رضاصاد با طرح یک سوال شخصی، از سینا ایمانی می‌پرسد که چرا رنگ آبی را برای تم صفحه‌اش انتخاب کرده است. این بخش، فرصتی است تا به سلیقه و دیدگاه بصری سینا ایمانی نسبت به رنگ‌ها پی ببریم و دلیل انتخاب این رنگ خاص را از زبان خودش بشنویم.

سینا ایمانی با لحنی صریح و طنزآمیز، توضیح می‌دهد که در ابتدا به دلیل نداشتن آگاهی و تجربه کافی از رنگ قرمز در صفحه‌اش استفاده می‌کرده است اما به مرور متوجه شده که این رنگ، با کار او همخوانی ندارد و باعث ایجاد حس ناخوشایند و سردرگمی در مخاطب می‌شود. او با بیان این که یک بار با خود فکر کرده و تصمیم به تغییر رنگ تم پیجش به رنگ آبی گرفته است، ماجرای انتخاب این رنگ را تشریح می کند. او ادامه می‌دهد که در آن زمان به این نتیجه رسیده که رنگ آبی، حس اعتماد و آرامش را به مخاطب القا می‌کند و با رویکرد آموزشی او همخوانی بیشتری دارد.

او با شوخی می گوید که “یه‌رب رفتم تو دستشویی نشستم فکر کردم به این نتیجه رسیدم که رنگ قرمز خوب نیست رنگ رو باید آبی کنیم.” این بخش، نه تنها لحظه‌ای خنده‌دار را برای مخاطب ایجاد می‌کند، بلکه نشان می‌دهد که گاهی برای رسیدن به یک تصمیم درست، باید از تمام لحظات زندگی خود استفاده کرد.

سینا ایمانی با اشاره به این که در آن لحظه، رنگ آبی را برای تم اصلی صفحه‌اش انتخاب کرده و رنگ قرمز را برای تم شخصیت خود برگزیده است، نشان می‌دهد که هر رنگی در جایگاه مناسب خود، می‌تواند تاثیری متفاوت داشته باشد.

تجربه‌ی شخصی با قلم نوری، واقعیت یا توهم؟

در بخش دیگری از گفتگو، رضاصاد به سراغ یک سوال جالب و بحث‌برانگیز می‌رود و از سینا ایمانی در مورد تجربه‌ی استفاده از قلم نوری و لزوم داشتن آن برای فعالیت در حوزه فتوشاپ می‌پرسد. این بخش، فرصتی است تا به دیدگاه سینا ایمانی در مورد ابزار و تکنولوژی‌های جدید در عرصه هنر و طراحی پی ببریم.

سینا ایمانی با لحنی صادقانه و واقع‌بینانه، اعتراف می‌کند که قلم نوری را به دلیل علاقه به تجربه‌ی کار با آن خریده است و در عمل به این نتیجه رسیده که استفاده از آن لزوماً ضروری نیست. او توضیح می‌دهد که به دلیل مشغله‌های زیاد، نمی‌تواند هر روز از قلم نوری استفاده کند و بیشتر وقت‌ها از موس برای انجام کارهای خود استفاده می‌کند. او با این حال، بر اهمیت تجربه کار با قلم نوری برای هنرمندان تاکید می‌کند و معتقد است که این تجربه می تواند برای افراد فعال در این زمینه مفید باشد.

او با شوخ طبعی از نظرات برخی مخاطبان در مورد استفاده از قلم نوری می‌گوید و تاکید میکند که از استفاده از ابزارها و تجهیزات گران قیمت نمی‌ترسد و صرفاً به دلیل علاقه و کنجکاوی شخصی دست به این کارها می زند. او ادامه می‌دهد که برخی از مخاطبانش، با دیدن قلم نوری در ویدیوهای او، تصور کرده‌اند که او از آن برای کارهای پیچیده استفاده می‌کند، در حالی که او به طور معمول و روتین از آن استفاده نمی کند. این بخش از گفتگو، نه تنها به مخاطب نشان می‌دهد که لزوماً ابزارها و تجهیزات گران‌قیمت، باعث موفقیت هنرمند نمی‌شوند، بلکه به ما یادآوری می‌کند که خلاقیت و مهارت، کلید اصلی موفقیت هستند.

وقتی آینده‌نگری به دام می‌افتد، حقیقتی تلخ از دنیای مدرن

در بخش پایانی گفتگو، رضاصاد از سینا ایمانی می‌پرسد که سینا ایمانی ده سال دیگر در چه وضعیتی خواهد بود. این بخش، فرصتی است تا به نگرش سینا ایمانی نسبت به آینده و جایگاه انسان در دنیای مدرن پی ببریم.

سینا ایمانی با لحنی جدی و متفاوت، پاسخ می‌دهد که در ده سال آینده به دنبال تحقق رویاهای خود خواهد بود و تلاش می‌کند تا تاثیر مثبتی در دنیای اطرافش ایجاد کند. او می‌گوید که به آینده نگری اعتقاد دارد، اما معتقد است که فکر کردن زیاد به آینده، باعث می‌شود تا از زمان حال غافل شویم و حسرت گذشته را بخوریم.

او با لحنی تامل برانگیز به این موضوع اشاره می‌کند که انسان‌ها در دنیای امروز، بیشتر به آینده فکر می‌کنند و کمتر از لحظه حال لذت می‌برند و به همین دلیل بسیاری از فرصت‌های زندگی را از دست می‌دهند. او با بیان این که ما یاد گرفته ایم که درگیر آینده باشیم و حسرت گذشته را بخوریم و از حال غافل شویم، تاکید می کند که باید با این الگو مقابله کرده و در لحظه زندگی کنیم. این بخش از گفتگو، نه تنها مخاطب را به تامل در مورد زندگی و ارزش لحظه حال وا می‌دارد، بلکه به ما یادآوری می‌کند که باید از زندگی لذت ببریم و قدر لحظه‌هایی را که در اختیار داریم بدانیم.

سینا ایمانی در ادامه به حقیقتی تلخ اشاره می‌کند و می‌گوید که در دنیای امروز، متاسفانه انسان‌ها روز به روز بیشتر شبیه به ربات‌ها می‌شوند و ربات‌ها شبیه انسان‌ها. او این مسئله را نشانه‌ای از تغییرات عمیق در ساختار جوامع بشری می‌داند و معتقد است که باید برای مقابله با پیامدهای آن آماده باشیم. این بخش از گفتگو، به مخاطب هشداری جدی در مورد دنیای مدرن و خطرات احتمالی آن می‌دهد و به ما یادآوری می‌کند که باید بیشتر مراقب هویت و انسانیت خود باشیم.

توصیه‌های پایانی، حرفی از جنس تجربه

در بخش پایانی گفتگو، سینا ایمانی با لحنی صمیمی و دلسوزانه، توصیه‌هایی برای مخاطبان خود دارد. او می‌گوید که آنها باید تلاش کنند و از اشتباه کردن نترسند. او تاکید می‌کند که در مسیر یادگیری، باید استمرار داشته باشند و به همان چیزی که آموخته‌اند، قانع نشوند.

سینا ایمانی با لحنی طنزآمیز، به شوخی می‌گوید که برخی از افراد به دنبال پاسخ سریع به سوالات خود هستند و ترجیح می‌دهند دیگران به جای آنها فکر کنند. او با اشاره به این موضوع که بسیاری از مردم به دنبال استفاده از راه‌های میان‌بر برای رسیدن به موفقیت هستند، توصیه می کند که به دنبال تلاش و کسب تجربه باشند.

او با لحنی جدی، از مخاطبانش میخواهد که از دیگران تقاضای راه حلهای آسان نکنند و خودشان برای رسیدن به پاسخ سوالاتشان جستجو کنند. او با لحنی صمیمی می‌گوید : “آقا شما که همه این حرفارو شنیدی اینو از من داشته باش، تنبل نباشید دوستان یه مقداری تلاش کنید توی پیجم بگردید گوگل که نمی زنید حداقل توی پیجم بگردید پیدا میشه”. این بخش از گفتگو، مخاطب را به خودباوری و تلاش برای رسیدن به اهدافش دعوت می‌کند و به ما یادآوری می‌کند که هیچ‌چیز بدون زحمت به دست نمی‌آید.

سینا ایمانی در ادامه و در نهایت با تاکید بر این که در حال حاضر هم به این نتیجه رسیده که نباید در مورد همه چیز صحبت کند و از این جهت دلسرد شده، به این نکته اشاره می کند که باید منتظر بمانیم و ببینیم که در آینده چه اتفاقی خواهد افتاد.

رضاصاد در پایان صحبت های سینا ایمانی و در یک پیشنهاد غیر منتظره به او می گوید که ” منم دلم میخواد بهت پول بدم و یوتیوب برگرده”.
رضاصاد با اشاره به اینکه صحبت های آنها در مورد روانشناسی رنگ ها نیمه تمام ماند، از این فرصت استفاده می کند تا از سینا ایمانی برای انجام دادن یک گفتگو دیگر در مورد این موضوع دعوت نماید.

پندهای پایانی و خداحافظی

رضاصاد، در انتها با تشکر از سینا ایمانی و مخاطبان، به پایان صادکست 21 اشاره می کند و وعده می دهد که در قسمت های بعدی با مهمانان دیگری در خدمت شنوندگان خواهد بود. این پایان، با لحنی صمیمی و دوستانه، تاثیر مثبتی بر مخاطب می‌گذارد و او را برای شنیدن قسمت های بعدی صادکست ترغیب می کند.

این مقاله، با تحلیل دقیق گفتگو، به ما نشان داد که صادکست 21، سفری پر فراز و نشیب و آموزنده بود که در آن، علاوه بر آشنایی با دیدگاه‌های سینا ایمانی، در مورد مسائل مختلفی مانند هنر، تکنولوژی، خلاقیت، انگیزه، و زندگی در عصر دیجیتال نیز تفکر کردیم. این گفتگو، نه تنها به مخاطب کمک کرد تا با دنیای هنر و طراحی آشنا شود، بلکه او را به خودباوری و تلاش برای تحقق اهدافش دعوت کرد.

امیدوارم این مقاله، با بازخوانی دقیق لحظات جذاب و آموزنده صادکست 21، شما را در درک هرچه بهتر این گفتگو یاری کرده باشد.